ihtiyarus

BU UNUTULUR MU ? (Ama malesef unuttuk...) B irinci Dünya Savaşı'nda Ingilizlere, 150 bin askerimiz esir düştü. Bu askerlerden bir kismi da Mısır'ın Iskenderiye şehri yakınlarında bulunan Seydibeşir Usare Kampı 'na hapsedildi. Kampın tam adı, 'Seydibesir Kuveysna Osmanli Useray-i Harbiye Kampı' idi. Bu kampta, 1918'de Filistin cephesinde esir düşen 16. Tumen'in 48. Alayı'na bağlı Osmanlı askerleri tutuluyordu. 12Haziran 1920'ye kadar iki yıl boyunca her türlü işkence, eziyet, ağır hakaret ve aşağılamaya maruz kaldılar. Bu insanlık dışı muamelenin nedeni ise Ermeniler idi... Kamptaki, Türkçe bilen Ermeni tercümanların yalan, yanlış çevirileri ve kışkırtmaları nedeniyle, kampların Ingiliz komutanları, azılı Türk düşmanı kesilmişlerdi. Savas bitmişti. Ancak, kamptaki ağır koşullar nedeniyle ölenler dışındaki askerleri teslim etmek, Ingilizler'in işine gelmiyordu. Çünkü, olası yeni bir savaşta, bu askerlerin yeniden karşılarına çıkabilecekleri, Er

D ostlar epeyce önce 05.Şubat.2007 tarihinde BAŞKENTİMİZ ANKARA başlıklı bir yazı yazmıştım. Tamda bu yazının geldiği noktaya bakın. Ankara’da yaşayanların öncelikli ihtiyaçları neler? bunların en başında temel ihtiyaç olarak elektrik, su, doğalgaz daha sonrada ulaşım, trafik, yaya trafiği, temizlik, kanalizasyon, (çeşmeden akan suyun içilebilir hale getirilmesi)arıtma, (atık su) arıtma v.s. Yani anlayacağınız bu gün kaldırımlardan, kavşak düzenlemelerinden, yer altı ve üstü geçitlerden önce gelen en temel ihtiyacın SU olduğu ortaya çıkmıştır. Ben daha önceki yazımı sayın Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı İ. Melih Gökçek’i hedef alarak yazmamıştım. Herhangi bir siyasi düşünceden hareketle de yazmamıştım. Ancak görüyorum ki “Ananızı da alın gidin” zihniyetinin pür melalini burada da görüyoruz. Bu gün uygulamalarını takdirle izlediğim ve de keşke bizim belediye başkanımız olsaydı dedirten Eskişehir’in Büyükşehir Belediye Başkanı sayın Prof. Yılmaz BÜYÜKERŞEN ile sayın İ.Melih GÖKÇEK ‘i